مرجع :
کیمیای سعادت بازدید :
578
بدان که سحر دنیا آن است که خویشتن را به تو نماید چنان که تو پنداری که وی خود ساکن است وبا تو قرار گرفته در حالی که وی از تو بردوام گریزان است ولیکن به تدریج و ذره ذره حرکت می کند.ومثل وی چون سایه ای است که در وی نگری:ساکن نماید٬و وی بر دوام همی رود.و معلوم است که عمر تو چنین است:بر دوام می رود٬وبه تدریج هر لحظه کمتر می شود . و آن دنیاست که از تو می گریزد و ترا وداع می کند٬و تو از آن بی خبر!
و در ...
در کتاب کیمیای سعادت
بدان که سحر دنیا آن است که خویشتن را به تو نماید چنان که تو پنداری که وی خود ساکن است وبا تو قرار گرفته در حالی که وی از تو بردوام گریزان است ولیکن به تدریج و ذره ذره حرکت می کند.ومثل وی چون سایه ای است که در وی نگری:ساکن نماید٬و وی بر دوام همی رود.و معلوم است که عمر تو چنین است:بر دوام می رود٬وبه تدریج هر لحظه کمتر می شود . و آن دنیاست که از تو می گریزد و ترا وداع می کند٬و تو از آن بی خبر!
و در جای دیگر می نویسد:
و حضرت عیسی می گوید:مثل جوینده ی دنیا چون مثل خورنده ی دنیاست:هرچند بیش خورد تشنه تر می شود٬و می خورد تا هلاک شود و هر گز تشنگی برطرف نشود.
و رسول اکرم می گوید:همچنان که روا مباشد کسی در آب رود و تر نگردد٬روا مباشد که کسی در کار دنیا وارد شود و آلوده نگردد.